Αυτή τη φορά πιάστηκε στη φάκα ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Εδώ και πολύ καιρό είχε επιλέξει να προβάλλει την ακροδεξιά πτέρυγα της Ν.Δ. ως ισοδύναμη τάση του κόμματος που κυβερνά, αδιαφορώντας όχι μόνο για τις παρακαταθήκες του ιδρυτή, αλλά ακόμα και για όσα επικαλούνταν οι προκάτοχοί του στην ηγεσία του κόμματος. Την ίδια αδιαφορία έδειξε ο πρωθυπουργός ακόμα και για όσα ο ίδιος υποστήριζε μέχρις ότου αναλάβει την αρχηγία του κόμματός του.
Αποδεικνύεται τώρα ότι δεν είναι δυνατόν να πατάει ο Κυρ. Μητσοτάκης σε δύο βάρκες. Η ήπια αντιμετώπιση του βουλευτή Μπογδάνου, που επέλεξε να εμφανιστεί ως καθυστερημένος ηγέτης της εμφυλιοπολεμικής τάσης του κόμματος, καθώς και οι αντιφατικές δηλώσεις των ηγετικών στελεχών της Ν.Δ. για την επανεμφάνιση της νεοναζιστικής βίας στη Σταυρούπολη και στο Νέο Ηράκλειο είχαν εξασφαλίσει τη σαφή έγκριση του μεγάρου Μαξίμου.
Τώρα ο Κυρ. Μητσοτάκης και οι συνεργάτες του επιχειρούν να τα μαζέψουν. Πολύ αργά. Χρειάστηκε τελικά η παρέμβαση του Ν. Δένδια, για να καταρρεύσει το σχήμα της διμέτωπης κυβερνητικής προπαγάνδας.
Συνεπής στην προσωπική του πολιτική διαδρομή στο συγκεκριμένο ζήτημα, ο πρωτοκλασάτος υπουργός λειτούργησε όπως το παιδί στον μύθο του Αντερσεν που αποκάλυψε ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Το μόνο που είπε ήταν ότι οι ναζιστές και η εγκληματική δραστηριότητά τους δεν μπορεί να συγχέονται με ο,τιδήποτε άλλο. Και ότι καμιά επαναφορά στα ακροδεξιά επιχειρήματα περί «κομμουνιστοσυμμοριτών», περί Γράμμου κ.λπ. δεν μπορεί να απαλείψει τη σημερινή εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής και των μιμητών της.
Η όψιμη απόφαση του Κυρ. Μητσοτάκη να διαγράψει τον Μπογδάνο εκθέτει τελικά τον ίδιο τον πρωθυπουργό, εφόσον η αιτία για το μέτρο αυτό υπήρχε εδώ και πολλές μέρες. Στην πραγματικότητα, αυτή η απόφαση παρουσιάζει έναν άβουλο πρωθυπουργό, που σύρεται πίσω από τα πράγματα, υποχρεωμένος να προχωρήσει σε αποφάσεις που του ζητούσαν εδώ και μέρες ορισμένα ιστορικά στελέχη του κόμματος και εκείνος επιδεικτικά τις απέκρουε.
Η περίπτωση Μπογδάνου στοιχειώνει τη Ν.Δ. Γιατί όλοι καταλαβαίνουν ότι ακόμα και μετά τη διαγραφή του εξακολουθεί να αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση του κομματικού υβρίδιου που στήνει ο Κυρ. Μητσοτάκης. Και όλοι φαντάζονται πού μπορεί να μας οδηγήσει.
Από το κύριο άρθρο της Εφημερίδας Συντακτών
